Marktplaatsverhalen in NRC: een gezin in Kairo onderhouden met gratis spullen
In NRC Handelsblad verschijnt sinds afgelopen zomer een reeks ongewone Marktplaatsverhalen. Dit is aflevering 4.
Twintig toetsenborden gratis af te halen
“Het is begonnen met een slecht werkend toetsenbord van de computer van mijn adoptiegezin in Kairo”, zegt Marianne Verschuur (60) uit Egmond aan Zee. Tijdens een vakantie in Egypte jaren geleden leerde ze het gezin kennen en nu ondersteunt ze de ouders met hun vier kinderen al negen jaar.
Toen ze ontdekte dat hun toetsenbord kapot was, wilde ze de kinderen van het gezin blij maken met een nieuwe. Op Marktplaats zag ze een advertentie van een bedrijf in IJmuiden dat er twintig gratis af te halen had. Verschuur mailde dat ze er maar één nodig had, en vroeg of ze de rest mocht verkopen zodat ze de opbrengst mee kon nemen naar het Egyptische gezin.
“Ik kreeg een leuke reactie: ze hadden ook zes platte beeldschermen voor me, want de ICT-afdeling was net vernieuwd.”
Er zaten alleen geen kabels bij, die had het bedrijf nodig voor de nieuwe computers. Geen man overboord: Verschuur mailde naar HP, legde uit waar ze mee bezig was en een paar dagen later werd er gratis een doos kabels bij haar afgeleverd.
‘Mensen hebben zo veel spullen over’
De computerschermen verkocht ze voor 50 euro per stuk. “Die vlogen als warme broodjes het huis uit.” Verschuur kreeg de smaak te pakken en schreef firma’s aan voor een kinderwagen, een Maxi-Cosi, vitaminepreparaten en kleding. De een na de ander doneerde. De opticien uit haar dorp was bereid monturen uit de nieuwe collectie te geven en vroeg zelfs:
“Weet je de sterkte van de kinderen? Dan zet ik de juiste glazen erin.”
Een foto als tegenprestatie
Verschuur heeft geen idee hoeveel ze door de jaren heen al heeft meegenomen naar Kairo. Mensen hebben zo veel over, zegt ze.
“In Alkmaar kon ik vier zakken met kleding ophalen. En na een oproep in het lokale krantje van Egmond kwam iemand een stoel brengen, en een ander een doos nieuwe inktcartridges.”
Ze vraagt geen hoge bedragen voor de spullen die ze krijgt voor de verkoop. “Want het moet wel verkocht worden, het kan niet allemaal hier in de woonkamer blijven staan.”
Het enige wat de vrijgevige partijen ervoor terug willen is een foto. Als Verschuur in Kairo is, zet ze de kinderen op het bed, met hun nieuwe bril op de neus en de wandstickers gedoneerd door een internetwinkel op de achtergrond.
“Dan zeg ik: ‘Allemaal je duim omhoog!’ Dan kunnen mensen zien dat hun spullen goed terechtgekomen zijn.”
