Liefde in tijden van Marktplaats

Vriendin Tara stuurde jaren geleden een interessant mailtje door. Ze had een paar oude pumps van haar moeder op Marktplaats gezet en kreeg reactie van ‘Geert uit Boxtel’. Geert had een bijzondere passie:

Ha Tara,

Geert hier. Ik zag je advertentie op Marktplaats en heb interesse
in je schoenen. Heb je ze nog in de aanbieding? En hoe vaak heb je ze gedragen?
Groet,

Geert uit Boxtel

Ha Geert,

Dank voor je interesse in mijn pumps. Ik heb ze zeker nog in de verkoop. Heb ze niet vaak gedragen, een paar keer naar mijn werk, maar nooit met uitgaan of zo. Ze zien er nog steengoed uit. Wil je een bod doen?

Groet,

Tara

Hé Tara!!!

Ik ben altijd op zoek naar dit soort schoenen. Als je er behoorlijk zweetvoeten in hebt gehad en ze recent nog hebt gedragen of ze nog wil dragen voor de verkoop, ben ik bereid je er minimaal 20 euro voor te betalen. Ik hoor heel graag van je.

Groetjes,

Geert

Ik was altijd al gefascineerd door de menselijke kant van Marktplaats: je zet je sta-lamp voor een tientje op de site en de volgende dag staat er een wildvreemde bij je in de woonkamer (Wat voor een type zal er op mijn lamp afkomen?).

Of je gaat bij iemand in Uden een nachtkastje ophalen, belt aan, volgt de verkoper door de woonkamer en de keuken naar boven, langs de badkamer de slaapkamer in. Je zegt iets in de trant van: ‘Wat woon je hier leuk’. Onderweg zie je spullen: rondslingerende was, een prikbord met foto’s, een badmat die nodig in de was moet, de boeken in de boekenkast, bodylotion en oordoppen naast het bed. Daar staat je nieuwe nachtkastje (Waarom is het bed niet opgemaakt?), zij hoeft hem niet meer (Waarom eigenlijk niet?), maar jij vindt hem mooi. Zij haalt de lade leeg (lippenspul, pennen, een oplader, tissues, muntjes en een stapel visitekaartjes) en jij legt de tijdschriften op de grond en tilt het bedlampje eraf. Samen dragen jullie het kastje naar beneden. In het halletje geef je 25 euro en zeg je nog zoiets als: ‘Succes met de zoektocht naar een nieuw nachtkastje’ en ‘Ik zal goed voor hem zorgen’.

Ik hou van Marktplaats, je vindt er alles wat je zoekt in een straal van 10 kilometer en items waar je zelf op uitgekeken bent, krijgen een tweede leven. Maar buiten dat gaat het mij meer om de mensen dan om de spullen. Je krijgt een kijkje in iemands leven, ik vind het fantastisch dat mensen het nachtkastje niet alvast beneden in de gang zetten, dat je kunt zien of er romans, biografieën of thrillers in de boekenkast staan; heel even maak je een reis door iemands leven.

Voor mij is Marktplaats een bron van bijzondere anekdotes en ontmoetingen. De man met de stinkschoenenfetisj was het begin, daarna volgden allerlei herkenbare maar ook bizarre ervaringen en inmiddels heb ik een bonte verzameling Marktplaatsverhalen.

De leukste verwerkte ik in mijn roman Het Marktplaatsmeisje, waarin hoofdpersoon Anna denkt de liefde te vinden met haar zelfbedachte theorie: ze speurt op de site naar interieurs die ze mooi vindt, in de hoop een man te vinden die bij haar past. Door via Marktplaats een afspraak te maken, komt ze bij mensen thuis en maakt ze een profielschets op basis van wat ze ziet. Anna is fictie, maar haar aanpak en bijkomende problemen zijn uit het leven gegrepen.

De omafiets die ik ophaalde in Zaandam, de brocante tafel in Zoetermeer, de oude reiskoffer die van een overledene bleek te zijn: stuk voor stuk spullen en mensen met een verhaal.

En dan nog iets: tijdens het schrijven van het boek was ik rete-benieuwd of er mensen waren die zo echt de liefde hadden gevonden. Er moesten toch voorbeelden van zijn? Iemand die een boekenkast ging afhalen in Katwijk en als een blok viel voor de man die opendeed? Via een oproep op Facebook en Twitter kwam ik via via in contact met mensen die elkaar inderdaad zo hebben gevonden.

Vorige week mocht ik bij RTL Late Night over het boek vertellen, en ik nam twee levende voorbeelden mee. Linda (28) zette twee jaar geleden haar zes eetkamerstoelen te koop. De leuke man die ze kwam ophalen, stuurde haar later die avond een berichtje: ‘Als je erg gehecht bent aan je stoelen mag je er best nog een keer op komen zitten’. De twee spraken af en de vlam sloeg in de pan. Inmiddels is hij bij haar ingetrokken. De stoelen – die zij spuuglelijk vindt! – nam hij mee, dus daar zit ze nu weer mee. Maar ze kreeg er wel een leuke man bij. Zo zie je maar: liefde in tijden van Marktplaats bestaat!

 

(Dit artikel schreef ik voor Marie Claire.)

 

getagged , ,

One thought on “Liefde in tijden van Marktplaats

  1. Wout Visser schreef:

    Tsja, ook een neef van mij heeft zijn vrouw via internet leren kennen — wat drie kinderen heeft opgeleverd.

    Komt dus vaker voor, en ontmoeten via Marktplaats is volgens mij een aangename variant hierop ….

    Toen ik mijn vrouw leerde kennen was er nog geen internet. We hadden allebei dezelfde reis geboekt, niet zo bijzonder dus. Maar het wordt al spannender als je weet waar die reis naar toe ging: Peru. Daar hebben we elkaar ontmoet, een verhaal dat het op feestjes en vergelijkbaar onveranderlijk goed doet. Maar waar ik toen in het verre Zuid Amerika echt voor viel: mijn vrouw was 21, en had van haar laatste spaargeld in haar uppie deze reis geboekt. Een ondernemende en avontuurlijke geest dus. We zijn 30 jaar later nog altijd gelukkig met elkaar …

Reageren is niet meer mogelijk